Ey Hayat...

Ey Hayat

Sen deðilmiydin
Mutluluktan aciz olan bedenime
Aþk’ýn þarabýný tattýran
Sen deðilmiydin söyle
Ufacýk dünyamda
Boynumdan büyük hayaller kurduran
Aniden ellerini benden çekip yerlere düþüren
Boynuma yaðlý urganý dolayýp
Acýmadan yargýsýz infaz eden beni
Sen’din sen

Þimdi

Yetim bir çocuk gibiyim
Boynumu büktün
Söndürdün ocaðýmý
karanlýk bir yalnýzlýktayým
Nerdeyim bilmiyorum
Kendimi bulamýyorum
Koca bir bilinmezliðin içinde yaþýyorum
O sevgili gitti gideli
Zifiri karanlýk bir kuyuya düþmüþ
Ve çaresizce kurtulmayý bekleyen bir kedi gibiyim

korkuyorum

zamansýz gözyaþlarýmýn içinde boðuluyorum
Kursaðýmda O’ndan arta kalan Aþk kýrýntýlarýyla,
hayata tutunmaya çalýþýyorum
Ama nafile...
Gecelerimi bir türlü umuda baðlýyamýyorum

Neden be hayat neden

Mutluluða ramak kala
öyle bir darbe yedimki sevgiliden
Yalnýzlýðýn tam orta yerine düþtüm
Adým Adým uzaklaþtý bedenim ruhumdan
Gölgemde yok oldu
Acýlar içinde eriyorum
Yavaþ Yavaþ yok oluyorum
Kapandým kabuðuma sessizce
Yinede gelmiyeceðini bile bile o yar’ýn
Týpký
Savaþ ortasýnda kalan bir çocuk
Nasýl sabýr ve dua ile barýþý bekliyorsa
Bende umutsuz olsada
Onu öyle bekliyorum iþte

Hadi be hayat

son kez tut ellerimden
Paramparça olan bedenimi yeniden toparlayalým
Mazide yaþamak istemiyorum
bir yerlerde biliyorum
Uzak çok Uzak olsada
Kalbim,
Sol Yaným,
Yüreðimde hep O’nun melodisi çalýyor

O bamb’Aþk’a idi
Söyle söyle be hayat bensiz mutlu olsada söyle
Söyleki bizden b’ir’iz kalmadýðýný görüpte
Sonsuzluða gömeyim bu Aþk’ý.

~Can Kenarým~
Sosyal Medyada Paylaşın: