Senin gölgen Ey yar!

Bir Temmuz gecesinde,
Sen donarken umutlarýma;
Çaresiz þaþakalýr
Gecenin avucunda terleyen deniz!

Periþanken dalgalar saçlarýna,
Ve izlerken yakamozlar gözlerimi;
Ay kýzýllýðý imrenir yanaklarýna.
Mendireðin Offf, Off sesine gömülür çaresizliðim.

Mendirek taþlarý
Zeklenir hýçkýrýklarýma,
Ve hýçkýrýklarýmla baþlar anaforlar.
Gelgitlerimi esir alan buzdan siluetin,
Gölge olur ýþýðýma...

Sensizliðime üþüyen gece,
Gölgene titreyen alevim,
Siluetine gömülen yakamozlar
Serinletmez yüreðimi...

Aksine yokluðuna yanar yüreðim.
Varlýðýna kanar.
Ey yar! Senin gölgen,
Tabiatýn toparlanýþý kadar kanat bana.

Sosyal Medyada Paylaşın: