Akýp duruldum
Sana savruldum
Ýlk cümlem sen!
Ateþin ruhunu damýttý
Yüreðime gözlerin
Alevin
Tutkusunda yandým
Deðdikçe damlalarýn
Omzuma
Sustu
Canýma batan bütün dikenlerim
Sükunetinin berraklýðýnda
Gümüþ kumlar ekledim
Saçlarýna
Býrakýp
Tenin kabul gören dileðini
Topraðýnýn onuruna
Yavaþça döndüm
Kaderimin yüzüne
Hiç bir aynaya sýðdýramadým
Suretinin aksýný
Ki;
Cenneti görmeyen
Bir yaþam
Asla
Düþleyemez bende ki/seni…
Taylan KOÇ