GAVURUN KIZI

Dün gece onu gördüm be abi
Büyümüþ, serpilmiþ, güzelleþmiþ.
Kimsenin beðenemediði Nermin.
Mahallenin dilinde destan olmuþ,
Bütün delikanlýlarýn, göz nuru göz bebeði,
Eskiden dimdik yürüyordu
Burnundan kýl aldýrmýyordu.
Hele hele topuklu giydiði zaman.
Sanki caddede deprem oluyormuþ gibi.
Diken üstünde oluyordu Erzurum Ahalisi

Eski günlerin hatýrýna bir selam çaktým.
Oralý bile olmadý.
Belki görmemiþtir diye tekrar el salladým.
Ama o burnundaki kýlý hala aldýrmamýþ,
Bir umut beklemiþtim oysa boþa kürek çekmiþim.
Bir tebessüm sadaka misali.
Tabiri caizse kör piþman çekip gittim.
Yani anlayacaðýn be abi.
Bu fukara kim Nermin kim.
En çok zoruma giden þeyde.
Serserilerin laf atmasýydý.
Elimden gelen hiçbir þeyim yoktu.
Anlayacaðýn be abi.
Diþimi sýka sýka diþlerim çürüdü.

Ne umutlar beslemiþtim.
Ne mutlu günler hayal etmiþtim.
Seni seviyorum deyip daðlara haykýracaktým.
Her gün onunla geçiyordu hülyalarým.
Tutam tutam kýrmýzý güllerle karþýlayýp.
Diz çöküp saatlerse yalvaracaktým.
Seni seviyorum diyecektim.
Kendi kendime düþündüm de be abi.
“ Aç tavuk kendini darý ambarýnda zannedermiþ”
Git iþine ey mecnun dedim.
Garibe sevmek de neyin nesi.
Eðer mutluluk varsa serde.
O da ölümlerden ötesi
14.12.2018 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: