Beni Affet Diyesim Var Çingenem

Karaladýðým satýrlar kadar
sýrtýmýn yüksünmeden taþýdýðý
gönül kafesimin yangýn yüküsün
suskunluðumun yýllanmýþ maðduruyum desem
ya da bir tekmil yaþanmýþlýktan kuþ bakýþý þikayetçi?

Tabi ki salt sen deðildin!
günü birlik olmasan da dilimden dökülendin
biraz kýrgýnlýðým varsa da
yaman özlüyorum be küçüðüm!
ister çoban
istersen Zühre yýldýzým de
nasýl olsa, ikisi de ayný kapýya çýkar!
sende ’iki ara bir dere’ kalmýþlýðým var
kendimle cebelleþmeyi sona býrakamadým
keþke
seni hasretimin satýr aralarýna
yüzde yüz
ilmek, ilmek iþleyip, nakþetseymiþim
inan buna yanýyorum!

Gönlümün gözünü arada bir gezdirsem de
herkes sen deðilmiþ, çok geç anladým
bir taraftan lay lay lom
kimin vurduðuna giden mutluluk
diðer taraftan gurur, kibrinden curcuna
velhasýl bulmak zordu seni
kadri bilmez
dipsiz kuyularým-dan yukarý çekip!

Deli doluydun, çingenem
tutkulu, zilinde oynak, bastýðým izlere dokunan
ateþe yürürdü raksýnda ayaklarýn
kanýmý kaynatýp
parmak ucu dokunuþlarla
beni de sürüklerken ardýndan
kalbin, kalbime kim bilir kaç bin meyil!

Neredeyse
yarý ömrüne sirayet etmiþim
elbette
þiirlerime ad olacaktýn inceden inceye
beni ’en’ler korkuturdu
kýrmýzýsýna denk gelmekmiþ bunun adý
sigoyna’m daimi sýzým
bir göz kýpmasýymýþ seni kaybetmem
þimdi ruhum raksýndan mustarip
gönlümün kilidi kýrýk
ahýný aldýysam da eyvallah!

Kime göre; Ah minel aþk
bir dargýndýk bir barýþýk
anmadýðýn, anýmsamadýðýn kadar varsam da
affet sevgili çingenem
senden öncesi ve sonrasýný
el bile deðdirmeden
tufanýnda öyle bir yaþattýn ki
aþkýmýn diðer adýymýþ-sýn meðer!

O zamanlar
bana üþümüþlüðün varken
hani, dilinin de tespihi iken
þimdilerde
beni düþündüðünden pek emin olmasam da
bakma kýrýlýp
döküldüðümde süklüm!
hala, þehla mý üzüm gözlerin
Zühre yýldýzým bir gün kayarsa beni anýmsar mýsýn?

Beni zerre miskal unut dersen de, þayet
aklýmýn düþ kýrýðý odalarýnda
yalýn ayak dolaþýrken, patýrtýsýnda
ah edip durma lütfen
beni affet diyesim var, çingenem!

Sosyal Medyada Paylaşın: