Coþkun akan selim ben, sakýn çýkma önüme, Kaya kadar sert olsan karþýmda duramazsýn. Bu günü görmek için hele bir bak dünüme, Keskin niþancý olsan, yine de vuramazsýn.
Ben ki düþman içine yalýnkýlýç dalmýþým, Onca küf far içinde tek baþýma kalmýþým, Bir kolumu vermiþim, nice kelle almýþým, Bu katý kalbin ile yarayý saramazsýn.
Ovada rüzgar esse, daðda fýrtýna çýkar, Kimisi korkup kaçar, kimi diþini sýkar, Katlandýðým cefadan sabýr taþý da býkar, Ne kadar güçlü olsan, çeliði kýramazsýn.
Çektiðim yalnýzlýðý birde þu daðlara sor, Bu meþakkat içinde saðlam kalmak gayet zor, Birazcýk insaf eyle, birazcýk da kafa yor, Usta bir avcý olsan, tuzakta kuramazsýn.
Fazla yükseðe çýkma, kötü olur düþüþün, Yüzünde donup kalýr kahkahayla gülüþün, Bir kabusa dönüþür gördüðün güzel düþün, Kahin olsan ne çýkar, bir düþü yoramazsýn.
Küçümseme kimseyi, kimde ne var bilinmez, Býçak izi geçer de, dil yarasý silinmez. Bazý yollar vardýr ki, gitsen bile gelinmez, Maðrurlanma gücüne, cepheyi yaramazsýn.
Affetmemi umarak çalmayasýn kapýmý, Derinliði görmeden hesaplama çapýmý, Bilmiyorsan sor öðren; fýtratýmý, yapýmý, Hani nerde o yürek, sen hesap soramazsýn.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.