Büyüdüm Küçüğüm
Ben kim oldum
Dokunulmuyor artýk eskisi gibi
Battaniyenin sýcak nefesi
Iliklerimi ýsýtmýyor
Bakýþlar
Yokediþler galiba
Yarýn çýðlýklarýna dönüþtü ninnilerim
Aðaçlarýn korkunç gölgelerine kaldým
Bedenim büyüdükçe büyüsü azaldý hayatýn
Soru soramýyorum korkusuzca
Cesaretimi toplayamýyorum artýk okadar kolay
Yanaklarým az kýzarýr oldu
Nadiren gülümsemeyi tecrübelenir doyasýya
Dað zirvelerine boynum kalkmýyor
Göz altlarým benden birþeyler gizliyor
Sýrlarým çoðaldý en acýsýda kendime
Göðümün olasý renkleri karardý
Görgümün sýnýrlarýndan oldukça uzakta
Bi baþkalarýnýn peþinden sürüklenirken
Kendi lider ayak seslerimi duyamaz oldum
Içimdeki çocuk býrak artýk bile diyemiyor
Býrakýrsam yapmayacaðýmýn oda farkýnda
Kimi suçluyorum kimi
Ben kimim ki zaten?
Ateþler ortasýnda bir fýskiye misali
Damlacýklar içinde yetiþen bir tohum
Iþýltýlarý tutan gün sabahý tozlarý gibi berrak
Huzur kokarken nasýl da hüzün bataklýðýndayým böylesi bir anda
Bir fýsýltý olarak kulaklarý týrmalayan bir dua
Þükür haykýrýþlarýnda vakitlere doluca þükran
Yeþillikler ortasýnda kýskanýlmaz bir gül
Dikenleriyle parýldayan, böcekleriyle olduran kendini
Bir ana bir baba ve bir çocuk
Daha ne olurdunki baþka
Yanlýþ içinde gibiyim belki
Dön ve bak kendine
Ne deðiþtirdi
Kim girdi aramýza senle benim
Baþkasýndan korkumuz kime
Elleri sýrtýmdayken ardýmýn
Gözleri beni kovalarken arzuyla
Zincirleri bile kendi bileklerinde bir toplum bu
Gösterilmesi belkide üzdü ansýzýn
Çokça gurur kýrýklýðý
Çokça sonuçsuz neden
Boðdu farkýndalýðýmý
Þimdi kaybol kadim
Ben öðrendim
Artýk öðreten rolünde
Ben ben oldum
Büyüdüm
Nice benler benlikler yapmaya geldim
Aralan hazin
Kýrýl korkuluk tarlalarý
Yeni mucizelerimi
Ninnilerimle yeni kulaklara iletmem mümkün
Ve eðil bana sen
Can dostum
Küçüðüm
Yaklaþ
Þimdi bunu öðrenmelisin
Dinle
Sana unutamayacaðýn bir ders vereceðim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.