BIRAK YAKAMI ZALİM GURBET
Tozlu dikenli yollarýný kare kare gezdim
Yalvardým rabbime el açtým dua ettim
Hep ezdin,hep horladýn,rahat vermedin
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Hep boþa geçti ömrüm,soldu þu gençliðim
Uykularým bölük pörçük,gündüzlerim azap
Bunlara raðmen bir türlü huzur vermedin
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Bitti ömrüm karanlýk köþelerde bucaklarda
Aç kaldým,açýkta kaldým soðuk gecelerde
Medet ummadým el açmadým kimseciklere
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Bu kadar ýzdýrabý neden reva gördün bana
Yetmezmi gayrý verdiðin acý,çektirdiðin çile
Rezil oldum,heba oldum,düþtüm dilden dile
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Yaþlandým çöktüm gayrý kalmadý takatým
Belim büküldü artýk dizlerim tutmaz oldu
Sevdiklerimi kaybettim hayatým zindan oldu
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Neden bu kin bu nefret seni anlayamadým
Ayýrdýn beni sevdiklerimden evlatlarýmdan
Yaþamayý sevdirmedin aldýn beni ayattan
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Saçlarýma aklar düþtü,elim yüzüm kýrýþtý
Bütün çabalarým bu zalim hayatla yarýþtý
Kafada kalmadý,akýl kalmadý aklým karýþtý
Bir türlü yakamý býrakmadýn zalim gurbet
Abdullah Altuntaþ
(Yalnýz Þair)
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullah altuntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.