TUTACAĞIM EL KALMADI

Bilmediðim gurbet eller mekaným oldu
Buðulu gözlerim kanlý yaþlarla doldu
Yýllar yýlý dost bildiklerim hep kayboldu
Tutacaðým el kalmadý,sýðýndým rabbime

Dost bildiklerim derman olmadý derdime
Öyle bir ateþ tüþürdülerkii gönül bendime
Her þeyimi kaybettim,gelemedim kendime
Tutacaðým el kalmadý,sýðýndým rabbime

Yaþayacakken soldurdular gonca gülümü
Artýk düþünemez oldum dünümü bugünümü
Ýlerde bir gün,ansýzýn duyarsanýz öldüðümü
Göreceksiniz yüreðime neleri gömdüðümü

Seven duygulu bir yüreðim var çok kýrdýlar
Ýnsanlýk kalmamýþ artýk,deðerimi bilmediler
Kara yazým böyle yazýlmýþ güldürmediler
Tutacaðým el kalmadý,sýðýndým rabbime

Bir oyana bir buyana sürüklenip duruyorum
Hýrçýn dalgalara kapýldým,kayboluyorum
Gücüm kalmadý artýk,ölümü arzuluyorum
Al canýmý kurtar yarab diye yalvarýyorum

Abdullah Altuntaþ
(Yalnýz Þair)
Sosyal Medyada Paylaşın: