Beyaz Güvercin
Kalbim acýyor..
Hemde öyle bir aciyor ki;
Zaman açtýðýn yaraya merhem olmuyor
Beyaz güvercin!!!
Umutlarým...
Hayallerim...
Yarýnlarým..
Batýk bir gemi!!!
Pusulasý yok gönlümün
Darmadaðýn bir haldeyim
Gecelerim;
Yokluðunun gölgesine emanet
Ruhum aciyor iþte böyle
Adýn deðer dudaklarýma
Gecenin hüzne boyandýgi saat!!
Küle döner söz’hecem!!!
Bir saðanak oluþur
Gözlerimin kýyýsýnda
Yokluðuna dökulur hasret yaðmuru..
Gecer þimdi; þimdi dedikce
Aþk-ý vuslata döner
Beyaz güvercin....
Ýnceden inceye sýzlar içimdeki sen
Tum Þehir sensizliðine bürünür...
Susarim;
Hasretinin,
Özlem yaðmurunda sýrýlsýklam kalarak
Yol oluþur yüreðimin deresinde
Sana akarim...
sana aðlarým...
Bize aðlarým...
Beyaz güvercin...
Zaman geçer gün biter ömür tükenirde
Ýçimdeki alev sönmez...
Çýrasinda yanar gönlüm gönlünün
Ah bir bilsen!!
Yüreðimin mevsimi Aralýk
Bitti dediðimiz günden bu yana
Ne yaðmurun durdu gözlerimde
Ne de içimden dökülen
hüzün yapraklarýn...
Gittiðin kadar sustum iþte gecelere
Gittiðin kadar sustum kendime
Gittiðin kadar aðladým iþte bize
Beyaz güvercin!!!
Ýçene düþtüðüm aþk mý?
Bu kadar derinden Darbeler
indiren sol yanýma!!!
Yoksa býraktýðýn acinin
hatýrasý mi senden bana
Unutmak kolay...
Unutmalarla yaþamak zor olsada
Sensiz nefessiz
Yaþýyorum beyaz güvercin...
Bilesin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.