*** Çatarýq... yoxsa çatmarýq? Yürüdük,yeridik it qovan kimi. Havaya payýzýn sisi oturmuþ, baþýmýz üstündə boz tavan kimi... Topraq qaynaqlanmýþ dəmir qoxuyur, bir az da sürüþgən, atgetdi sanki, üfüq boz-bulanýq, elə həmənki. Quyudan gəlirtək o səslər ki var siviþib içindən sis dumanýnýn donur qulaqlarda dilini kəsir. Gündüz də dayanmýr köy xoruzlarý, elə banlayýrlar zilini tutub. Bizim gedənlərsə ora tələsir. Otlarýn hələ də yaþýl qaldýðý, quþlarýn Yəmənə köçmədiyi yer, salla ayaðýný sular sýmsýcaq, kimsə çəmənlərə darðalýq etmir, topla çiçəkləri lap qucaq-qucaq... Uzaqdan görünür nöqtə o torpaq. Çatarýq... Çatmarýq...??? Axþamýn þəri qovuþur. Əlini qoynuna qoyma,ay oðul... ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.