Kirazın Dalları...
Hüzün bandýralý bir gemiyim
Köhne limanlarýn çok uzaðýnda
Okyanuslar demir atmýþ kiraz aðaçlarýna
Martýlardan simit çalýyor ebabil kuþlarý
Çocuklar uçurtmalarýný
Ýzbe liman meyhanelerinde unutmuþ
Babalar
Ceplerinde kuru üzüm taneleri ile getirdi belki de
Eve giderken is kokulu eller taþýdý mandalina kabuklarýný
Kimbilir
Ýkramiye alýnmýþtý
Veresiye defterinin önünden geçerken vakur
Garson!
Getir hesabý
Yaðlý yerinden bir okka kýyma ver bütün dünyaya inat
Gemileri ürkütme
Kirazýn dallarý taþýmaz bu aðýr hüznü
Limanlar bu kadar ýssýz olmasa
Denizler delirmeyecekti
Kimseler kimselerin yerine
Çekmeyecekti aðýr vebal kadehlerini…
“Demir attým yalnýzlýða...”
Deðiþtir garson bitti bu terane
Topladý çocuklar uçurtmalarýný
Dümen kýrdý hüzün bandýralý gemiler
Babalar çoktan unuttu mesaiye kalýnmýþ günlerin getirdiðini
Anneler
Yine aðladý zamanlý zamansýz
Yine acý bir söz týkandý boðazlarýna
Yine aðladý
Yine içine attý
Yine gemiler dolusu çaresizlik yükledi
Sessiz denizlerin kýyýsýndan
Kiraz aðaçlarýnýn dallarýna…
Heyy gülüm
Nasýlda salýna salýna
Trenler geçiyor denizin ortasýndan
Vapurlardan el sallýyor karþý kýyýnýn bulutlarý
Nazlý bir sabaha uyanýyor hüzün bandýralý gemi
Yelkenli bir uçurtma çarpýyor kirazýn dallarýna
Koparýp zincirleri
Raylarýn üstüne savuruyor tüyü bitmemiþ yetimin ahýný
Hüzün bandýralý bir gemiyim ben
Baba ruhu kadar ince
Anne kadar isyankar
Bütün denizler kadar küçük…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.