Son vapurda gitti anne Geride boþlukta sallanan bir el Ve yükü aðýr bir yürekle kalakaldým... Þimdi günler aðýr Geceler uzun bir yol Ve hayatýn olmazsa olmazý maskem Ve öncesi sonrasý belirsiz roller Mecburi tebessümler Dilimde eski plaklardan kalma göðsüme taþ gibi oturan þarkýlarla Damaðýmda tuzu kalmýþken Erik bahçelerinin Yeniden koluna dolanýp yarýnlarýn yol almalýyým... Daha kaç düþten sonra yýðýlýr Düþer kalýrým umudun koynuna bilinmez Bir bilmece gibi hayat Sorunlar belli Sorular aðýr Her gün el sallamakla kalýr mý insan Bitmez yolculuklara... Tek perdelik bu oyunun Sahnesi çok aðýr anne Roller bitince; Bir daha açýlmazmýþ Ezber bozan, doðaçlama ömrün perdesi Ne aðýr rol bu Ne aðýr þey yaþamak Anne?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.