Her þey ayný kalacak diye, çýkmýþtýk biz yola Nereden bilecektik, bu söðüþleyen zamaný Melek diye bildiðimiz, Azrail) can alýyorsa Usul usul yýkýyormuþ mabedimiz ýrmaklarý.
Ne kadar dayanabilir ki, bu heyecana beden Gelmene gerek yok, zaten ölüyoruz beklerken Göstermelik iki damla göz yaþý dökülmezken Kimseden hayýr yok, herkezin tutuþur paçalarý.
Kainatýn tek sahibi, Þüphesiz en Mükemmeli Affet umudunu kaybetmiþ, aciz ve çaresizleri Cümle mahlûkatýn aklý ermez bir adým ötesini Keþke baþtan bitseydi, taþýmasaydým bu caný.
Kul dediðine vermiþsin, küçücük bir pencere Nereye baksak arkasý görülmeyen cendere Yarattýðýn Kainatý, sorgulamak ne haddimize Benim gibi meczup divaneler görse çatlamazmý.
Oku, dersin,Rabbim) okuyunca düþünüyor insan Düþündüðünü söylemek günahmýdýr Mevlam) Yoktan var ettin, iman ve hidayettle varlýðýndan Boþa harcadým ömrüm, bir kuru beden kaldý...
Mustafa yaman 04 aralýk 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.