Güneþten önce doðar, Bizim umutlarýmýz Daðýmýza kar yaðsa, Ovamýz yeter bize Karnýmýzý doyuracak, Elbet ki topraðýmýz Yýkýlmadan ölürüz, Gelmeyiz biz dize.
Yollarýmiz tozludur, Rüzgarlarda savurur Çatlasada topraðýmýz,Yaðmur duasý olur Erenler dergahýnda, Sabýr, aþkla yoðrulur Dik durmaksa, Atamýzdan mirastýr bize.
Ýsimler gelip geçer, Ýzlerimiz kalýr bizim Haksýzlýðýn ihlaline ,Yükselir benim sesim Þu gönül hutbesinde, Nacizhane yerim Zaaflara teslim olan, Giremez içimize.
Hissizin baðnazý, Çið insana yer açarmýþ Çiðliðin piþmesi, Angaryadan sayýlmýþ Sýrasýni bekleyenler, Deðirmene su taþýrmýþ Basireti baðlanan, Çicek açar içimizde...
Mustafa Yaman 02 aralýk 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.