Ardýna eklemiþ gençliðimi zaman Söbeydim kovalayýp bakakaldým ardýndan Yirmiyedimde kýrýldý orta sehpam vurmadan Döküldüm saçýldým saçlarýmdan gecem kararmadan...
Duraðýnda hiç durmadan geçiyor zaman El salladým su döktüm geçip gitti bakmadan Bir ateþ topuna üfledim hiç korkmadan Topraðýma çöl döktü susuzluðuma aldýrmadan...
Bir kinaye olmalý bu yorganýmdan aþýrdýðým Kýrk ambar kýrk kulaksýz ýrgalamazdý ya zanný Dudaðýmdan üflediðim bu hangi saksý Çiçek beklerken zehir saçan Ciðeri kansýz kurt sürüsü uslanmaz zaman...
Kimine yol kimine yolcu kimine dost Bir gece karasýna yetiþmeyen Bir gece bunaltýsýndan topuklayan Üstü kir toz üstü berrak bir su Kimine toprak altý kimine sanki sonsuzluk Ne dün ne yarýn ancak bugün Kimine nam kimine hüsran Ýllede kimsede oturmayý bilmez zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.