sevdim seni sana sormadan

Sevdim seni sana sormadan.
Hiç düþünmedim.
Sen de beni severmisin diye.
Çýkmýyordun aklým da.
Artýk gecem de gündüzüm de.
Sen vardýn .

Sensiz halim bir denizin.
Hýrçýn dalgasý gibiydi.
Yada depremleri durmayan.
Bir yer kuresi misaliydi.
Kaçýk olurdu tadým.
Sen karanlýk ruhumun.
Güneþi olmuþtun.
Her mevsim sahilimin.
Denizine düþen yakamoz.

Boþa geçmiþ sayardým.
Sensiz geçirdiðim günü.
Adýnýn bir anlamý vardý ben.
Þu gönül tahtýnda.
Oda yeniden doðmaktý.
Kirpiklerin en parlak yýldýz.
Gözlerin üþüyen benliðime güneþ.

Kavuþmamýz oluyordu.
Gündüzün geliþi.
Akþamýn çöken karanlýðý ise ayrýlýðýmýz.
Ýþte o zaman baþlýyordu.
Ýçim de bir sýzý.
Dinmiyordu ta öteki.
Gün doðumuna kadar.

Bugün yine bir gece yarýsýydý.
Birden düþü verdin aklýma.
Bilirim artýk uykum gelmezdi.
Düþündüðüm sen olanca.
Bu þiirle sana olan.
Özlemimi dindirmeye çalýþtým.
Keþke beni duya bilseydin.
Yada sana yazdýðým mýsralarýmý.
Yazarken sensiz tatsýz halimi.
Göre bilseydin.


Sosyal Medyada Paylaşın: