Malum Hayat...

Artýk bir kuyu derinliðinde yankýlanmýyor sesim
Gerek yok minnet etmeye
Ben beklerim
Bir kaç güvercin mevsimi daha özlerim...

Kalbe iyi gelen bir acý
Kafesinden çýkmamak için direniyor
Umutlar için sessiz
Umutlar için alýþtýðý kederleri bile seviyor ...

Betimde eskimiþ ansýzýnlarýn telaþý duruyor
Kaç yaz geçti ayný yaðmur yaðýyor
Güvercinler ayný kalbin kafesinde bekliyor
Umutlar iþte
Umutlar için yine direnemiyor...

Bekler yinede saçlarým renklere aldýrmadan
Kemendini býrakmaz umuduma varmadan
Biliyorum nefesim bedenimden ayrýlmadan
Payýmý alacaðým malum hayattan ...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: