Aşk... ama farklı
Onlarý gördüm ve ruhum
güzelliklerle doldu.
Bir yere gidiyorlardý ...
Aþýk bir çift - ama biraz farklý.
Kadýn gülümsüyordu,
belli ki çok mutluydu.
Cilveli bir þekilde
sokulmuþtu sevgilinin kollarýna.
Yüzünü okþayarak
onunla konuþuyordu.
Sevgilisi dikatlice dinliyordu.
Dokunuþlar, deðiþ tokuþ, kelimeler...
Herþey - ama bakýþmalar olmadan.
Sonra
neden farklý olduklarýný anladým.
Gördüm katlanmýþ beyaz bastonlarý
onlarýn kucaðýnda.
Ve onlarý kýskandým,
çünkü
böyle bir mutluluk yayýyorlardý
ve
böyle bir aþkla bakýyorlardý -
onlar, hani birbirini hiç görmemiþti...
Ya biz, görenler, bakýyoruz
ama birbirmizi görmüyoruz -
günlerce, gecelerce, yýllarca,
hayatýn sonuna kadar.
Bu karanlýk dünyada,
olmayacak kadar ýþýk var,
görünmez kalacaktýr,
biz - görenlere...
Sadece gerçek þeyler parlýyor
bu karanlýk dünyada.
(Yaþanmýþ gerçek bir olay)
Lâlettayin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.