DoKuNMa YaRaMa BU HaVaDa BiR DaHa BöYLe GüZeL SeViLMeZ

Þiire de doyduk
Acýya da
Ýhănetlere de
Yarý yolda býrakmaz dediklerimiz
Ýþte asýl onlar vurdu bizi yüreðimizden



Öyle böyle deðil
Kennedy parktaki hatýralarýn unutulmasý
O dünya ve gezegenler üzerinden hoplarken
Yüzümdeki arþipel gülümseme
Ýþte o yok mu
Bir daha hiç tadamadýðým gülümseme
Onu bile çaldýn benden
O benim tadýna doyamadýðým en pahalý lüksümdü...




Ýnanýlýr gibi deðil
Tren istasyonlarýnda beni delice bekleyen
BanaThetis’li, Mona Liza’lý þiirler yazan
Ýçli köfteler yapan
Baðlamanýn tellerini aðlatan
Hasret çýðlýklarýmý sarýp sarmalayan
Bana kâinatýn en güzel kadýný diyen
Benim tabibim
Benim ömrüm dediðim adam
Âhhh nerede þimdi...




þiir’den say gitsin
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın: