Bayat Aşk I

Bir miktar yalnýzým Müjgan.
Biraz da eksik.
Kusurluyum sýrtýmýn tam ortasýndan,
ömrüm kambur,
Belim bükük ömrümün aðýrlýðýndan.
Dizlerim titriyor bu sonbahar.
Ayaklarým ters dönmüþ,
Çarpmýþ bir üç harfli,
Olmadýk zamanlarda geçmiþe gidiyorum durmadan.

Geçmiþte de yalnýzdým, ayný miktar.
Ama hiç deðilse gelecekten devþirip getiriyordum umutlarý,
Kapýna kadar.
Adýný bilmiyordum o zamanlar,
Kapýlana kadar.

Alným yorgun Müjgan.
Kýþý erken getirdim þakaklarýma.
Adýný anmaktan anamý aðlatan yokluðun var sonra.
Sonra tuzlanmýþ göz altlarým, anam kadar aðlamaktan.
Bölünen uykular,
Bitmeyen kabuslar,
Ve artýk bütün bunlara alýþan benliðim...
Ortalama bir insanýn,
Ömrüne yaydýðý her hengamede adým geçmiþ.
Henüz otuzuma merdiven dayamadan.
Ad defterim mavi, içim kararmýþ.
Ölü müyüm neyim Müjgan?

Kokarým eðer öyleyse,
Ekþirim, acýrým, acýyým...
Acýyýn Müjgan.
Korkarým eðer böyleyse.
Bir miktar yalnýzým hala.
Biraz da eksik.
Yiyeceksen eðer baþýmýn etini,
"Ben çok bekledim, niye gelmedin?" diye.
Bozulmuþum ben belki,
Tadým yok,
Çok tuzlu göz altlarým.
Yanaðýmda yürüyenlerin izi,
Ýzde bir leke geçmiþten kalan.

Bir miktar yalnýzým Müjgan.
Az biraz aykýrý Ahmet abi kadar.
Senle aðlaþýr mýyýz bilmem,
Ama sen yoksun diye çok aðladým Müjgan.

Sosyal Medyada Paylaşın: