Çocuklara, Ümitsizlik Bahçesinde Gül Biterken, Bir Duygu

ÇOCUKLARA
Sesleniyorum kardeþlerim size,
Maviliðinden ufuklarýn.
Derininden ta gönlümün…
Size sesleniyorum,
Nerde kaldý renkli bahar,
Altý köþe uçurtmalar?
Ne güzel olurdu, yazýn “gözmece” li akþamlar!
Ne güzel olurdu, çember çevirmek,
Bir biri ardýnca koþuþmak!
Baðrýþmak “Me, me!” diyen kuzular gibi!
Bir görmelisiniz ah, bir görmeli!
Nasýl koþuyorlar, anneleri ardýnca mini mini…

Haristani(M.Þerif CEBE)

ÜMÝTSÝZLÝK BAHÇESÝNDE GÜL BÝTERKEN
Oltaya yakalandýðý gibi balýðýn çaresiz,
Çýrpýndým denizin ortasýnda martý gibi sessiz.
Açamadým, duyuramadým içimdekini kimseye;
Garip gönlüm dedi ki kendi kendine:
“Yaþamak anlamsýz sensiz, bilmem ki neye?”

Haristani(M.Þerif CEBE)

BÝR DUYGU
Hey bülbül! Ötmez oldun,
Harap olmuþ demek gül bahçeleri!
Taþ taþ üstüne komadan yýktýlar gerçekleri!
Sesleniyorum zamana içime doða doða,
Geldi mi toparlanýþ günü safha safha?
Haber verin gönlümün çiçekleri.
Geliyorsanýz dað, taþ demeden;
Köprü olayým yol vermez ýrmaklara yolunuzda,
Toz olayým öpülesi ayaklarýnýzýn altýnda.
Haristani(M.Þerif CEBE)
Sosyal Medyada Paylaşın: