SENSÝZLÝKLER ÝÇÝNDE KAYBOLUÞLARIM (2)
Kavurucu yaz sýcaklarýnda,
Ýçimin ateþiyle dahada çok kavruldum,
Ve kalbimin acýsýný dindirecek,
Ne bir ilaç,nede bir kimse buldum..
Attým kendimi deryalara,
Yanan kalbimi soðutmasý için,
Yada seni bana kavuþturmasý için,
Oysa dalgalar ters cevap verdi bana..
Dalýp gitmek istedim çok derinlere,
Seni unutabileceðim bambaþka ülkelere,
Ama sularýn içinden bir yunus çýktý karþýma,
Dön dedi bana eski dünyana,
Birgün gelecektir delice sevdiðin sana..
Sonbaharýn hüzünlü günlerinde,
Yaprak dökümünü hüzünle seyrettim,
Ve düþündüm iki yýl öncesini,
Seni gördüðüm sonbaharda ,ne çok sevinçliydim..
Sarardýlar birer birer,
O yemyeþil yapraklar,
Düþtüler yerlere ,yorgun ve sessizce,
Kapladýlar caddeleri alabildiðine…
Onlarý görünce sen geldin yine aklýma,
Her yaprak düþüþünde sen,
Ve içimden hýçkýrarak aðlamak geldi,
Aðladým,aðladým,hýçkýrarak saatlerce..
Soðuk kýþ gecelerinde,
Hep benimle olmaný,
Beni ýsýtmaný istedim sýcacýk ellerinle,
Sokaklarý seyrettim pencermden,
Yeryüzüne bembeyaz karlar yaðarken,
O beyazlýklar içerisinde,
Sanki bana doðru gelen siluetini gördüm..
Oysa yapayalnýzdým,
Ve buz gibiydim iliklerime kadar kýþ gecelerinde,
Beni tek ýsýtacak kiþi olan sen,
Benden çok uzaklardaydýn kilometrelerce…
NÝL NÝLGÜN HAKVERDÝ(NÝLTÜRK47)
(DEVAMI VAR)