İnsandan Gelenler Çekilmiyor,

Ýnsandan Gelenler Çekilmiyor,

Ýnsan sofrasýnda birliðe geldik
Çýkarýn pis yüzü silinmiyor dost
Topraða tohumu serpelim dedik
Bahar gelmeyince ekilmiyor dost

Emek verip yokluk hýrkasý giydik
Ýnsaný kâmile hep boyun eydik
Tanrýdan gelene eyvallah dedik
Ýnsandan gelenler çekilmiyor dost

Güneþten korkarýz düþe yatarýz
Hýrsýzý soysuzu elde tutarýz
Karanlýk dehlize düþüp gideriz
Iþýk sýzmayýnca çýkýlmýyor dost

Yoksullukla yüklü fakir çýkýný
Sýrtlamýþ gidiyor herkes ýrkýný
Çok derinden kazmýþ zalim kökünü
Halklar bir olmadan sökülmüyor dost

Can derdine düþmüþ devlet-i ali
Ne kaymakam belli ne belli vali
Kötülük kök salmýþ ayrýk misali
Toplanýp torbaya týkýlmýyor dost

Vurguni’yim oldum divane gezen
Ýnsandýr insaný kahredip ezen
Yýkýlasý demek, le kötü düzen
Kavga verilmeden yýkýlmýyor dost

Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın: