Zümrüd ü Anka Çağı

Þafaklarda kar var
Görümsüz bir dünya maviliðinde
Onca yýðýn yýðýn inlerken
Bir nebze seni düþlerdim....

Ala bildiðine alalýk
Mevsim karanlýk ve ýslak
Zeytinden düþen çið damlasý
Senin gözlerindir ancak

Bazen kayboluyorum
Beton duvarlarýn çiçek kokusunda
Haykýrýyorum ama duyamýyorum
Yankýsýz bir gonca týnýsýnda

Ellerimden yüksek daha ne var ki ?
Bir de küçük merdivenler
Baktýkça eriyorum
Gördükçe tükendiðim gibi

Vakit bizi ýssýz bir mateme sürükleyen
Ardýnca soru iþaretleri çýðýrý !
Kainata yön veren sözler
Yoksul ve bitevi bir çýðlýk

Namluda ekmek buðusu
Yan koltukta oturan bir hanfendi !
Cebimde üç beþ kuruþluk saltanatým
Yokluðum içli bir naðmedir
Öksürük çalgýsýnda

Üþüdükçe titreyen bir parmakçýk
Lale kokan topraklara
Gül fidesinden hoyrat
Çiçeksiz masumi bir tat !

Görmüyormuþum dünyayý
Bilmeden bin katlý binalarý
Yaþýyormuþum
Adým çobanýl bir yýldýz perçemi

Göðsümde kýnalý bir keklik var
Parmaklarým ve dilimde kekreklik
Zinet derdik evvelden
Zinetin adý olmuþ
Serserilik

Sahi ya nasýl unuttuk biz
Al yazmalý odalarda
Bin aðlayan gençliðimizi

Soba tüter doðan güneþe
Bir kurum ekmek gibi
Hasretiz þimdi geçmiþe

Artýk eskisi gibi aramýyoruz
Mesela organik kelimesi
Mesela doðal ürünler
Hepsi eski bir arkadaþ !

Bazen þu duman kokan sokaklarý
Elektirik cýzýltýsýnda geçen
Bir radyo modernitesini
Sadece dört tekere ait kýlmýþýz

Sonra okuma eylemini
Çoksul bir kemerle
Bunalan bir fer ile
Buðz etmiþiz cahil kala kala

Oyalý mendilleri kan silerdi
Onda bir asalet vardý
Sonra yazma yazma dokunurdu aþklar
Þimdi bozma bir binadan haiz aþklar

Çelenk gider mi hiç düðüne ?
Modern bir kompozit isek eðer
Yakýnda havale ederek yaþam taksitleri ödeyeceðiz

Gülmek eylemi kahkahayý alalý çok oldu
Þimdi insanlar gülmeden aðlamaz oldu

Biterse bir gün petrol ve elektrik derken
Gözlerimizi kiralýk vereli çok oldu

Yitip giden ýrmaklar kenarýnda çiðdemler
Soðuk bir kedi yavrusu
Bazen açlýktan uyumayan nice ademler
Yardýma muhtaç oldu

Yardýma kimin ihtiyacý yok þu devirde ?
Kimi varlýða kimi yokluða muhtaç
Elimde bir derin mektup
Yazmýþým geçmiþi unutup

Selamlar karýþtý kýsa tümcelere
Yalanlar oldu hayatýn cilvesi
Trenlere sözüm yok
Onlar kaldý bir tek
Özlemlerin mirasý, terkisi

Umut aradý çoðu bir kadeh için
Bin yol teperek týrmandý
O günah þehirleri
Ve kalmadý dilimde
Dilimin naðmeleri

Ýðdiþ bitmek üzere
Beyin ve körlük eþ sesli kelime
Sevgi topalladý aþk öldü
Masumiyet sadece bir öykü

Riyadan fýrsat kalmadý nihayete !
Hiç kimse sonu bile görmüyor
Tekrar tuþunu fazla abarttýk galiba
Yaklaþýrken ebediyete

Sonra bir kaval çaldý yüreðim yandý
Ýçimde ada çayý kekik kokusu uyandý
Ver elini karlý daðlar aþalým
Þu þafaklara kar yaðsýn
Bir bayram kucaklaþalým

Odamda kokusuz çelenkler var
Kitap derler onlara
Yazarý mutsuz bir ölüden kalan
Nice tümcesi kemikleþmiþ

Yani aziz dostum kalem
Yazan da bilmiyor
Gören de bilmiyor
Okuyan hiç umursamýyor
O zümrüd ü anka çaðýný....
Sosyal Medyada Paylaşın: