gözüm senden baþkasýný görmüyor dediðinde merak edip baktým
hakkaten açýktý gözlerin
sonra etrafýma baktým
kimsecikler bulamadým..
o an bütün ihtimaller örümcek olup að örmeye baþladý
aklýmýn köþesine
ne vakit þüphe takýlsa
kollarýyla sarýp
taþýdý ardiyeye..
sen hep mavi diye dillendirdin aþký
ben,
mavinin kara lekesinde takýlýp kaldým
sen, yeþile boyadýn huzuru
ben,
huzur bozan gamdým
bazen durduk yere çöreklenirdi bir sýzý-içten içe-
gözlerimdeki sözlükte arardýn
sebebi nedir diye
susardýk sonra
seni ikna edecek bir bahaneye dalarken
suratý asýlýrdý aþkýn
kýyamazdým..
hem zaten bir tebessüme bakardý
elim eline deðse
dünya dönmeye baþlardý
duracaðý yerde
oysa ne çok isterdim
rengine sürdüðüm lekeyi
gözlerimden sil diye
adýmý aþk koymuþken dilin
aklýma da el atsa
takýldýðý yerde
gözüm senden baþkasýný görmüyor dediðinde
merak edip bakmasam
ne sana
ne de etrafa
ve desem ki
yer yeþil
gök mavi perde
sen kalbimde sin aþk
ne gökte
ne de yerde..