Meyve deðil ki insan bakýnca anlayasýn, Çürükleri karýþýr saðlamýn arasýna. Ýnsan ruhu hassastýr, el deðmez ki sarasýn, Deva bulmak gayet zor, hele dil yarasýna.
Her meyvenin içinden çürükleri de vardýr. Kötüleri çýksa da; insan insana yâr dýr. Fenalýk geçmez akçe, iyilik bitmez kâr dýr. Kazancý fayda vermez gönül fukarasýna.
Bazen melekten üstün, bazen yerde sürünür, Kiminde asýk surat, kimi güzel görünür, Hak yolunda olanýn arkasýndan yürünür, Týyneti bozuklarýn yapýþýn yakasýna.
Kalbi temiz olanýn aksi vurur yüzüne, Dilini eðip, bükmez, nifak girmez sözüne, Görmek mümkün olsa da inebilsen özüne, Allah güç kuvvet verir aklýna, zekasýna.
Sabri Koca
*týynet: yaratýlýþ, huy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.