GÜNLÜK

Yaðmurda yürüyorum bu sabah.
Hiç acelem yok
Islak kaldýrým taþlarý kayýyor ayaklarýmýn altýndan.
Bir çocuk yaðmurdan kaçýyor, koþar adým geçiyor yanýmdan
elinde bir somun ekmek
saçlarý ýslak
Heykele dönüþmüþ kaldýrým aðaçlarý
mevsim kýþ,
yapraklarý dökülmüþ
Dal uçlarýndan dökülüyor damlalar.
Biraz ötede otobüs duraðý, yaklaþýyorum ve yaþlý bir kadýn;
asasýna yüklemiþ tüm yükünü, baþý önde;
taþa dönüþmüþ bakýþlarý;
O, hiçliðini düþünürken.
hýzlýca yaklaþýyor bir otobüs, duruyor.
Elinden tutuyorum yaþlý kadýnýn
Beraberce çýkýyoruz merdivenlerden.
O nereye gider bilemem
Ben hastaneye giderken.

Ekrem Saygý
29.11.2018 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın: