Hiç olmadýðým bir vakte denk gelir Sorgulamadan gitmeyesim tutuverir Alýþtýðým gibi Hepmiþ gibi Sürekli bekliyor gibi Örselenmiþ ruhun dili oluverir ...
Ayný kapý sesi gelmiyor eþikten Dýþarýda kýzýlca kýyamet koparken Ve ruhum hala aðlýyorken ...
Tüy hafifliðinde tutundum dalýna Bir kelebek zamaný var ömür baharýmda Sakla beni aklýnýn devinim yastýðýna Ölüm yakýþsýn sonsuzluða...
Ya da hiç olmadýðým gibi düþerim dalýmdan Zemheri hiç olmamýþlýk kaybolmasýna rastlarým Belki bir rüzgarýn peþine takýlýrým Belki sessiz topraða sarýlýrým Belki nereye gittiðini düþünmeyen bir suya ...
Yahut özgürlüðü özlemeyen zindana Bir çocuðun kýrda bulduðunu sandýðý avuçlarýna Gülümsemelerle dolu umutlara Belki boþ ve düþünülmemiþ kaðýda Belki alýn yazýsýna ...
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.