BENDE GİDEYİM

Vurgun yedim, yalan dünyadan.
Kolum, dalým kýrýk, nere gideyim.
Lal oldu dillerim, gönül yaramdan.
Kalbim param parça kime, sorayým.

Daðlara haykýrsam, titrer arýndan.
Bülbül ayrý düþtü, nazlý gülünden.
Ruhum ayrý kaldý, tatlý tenimden.
Derdime çareyi, nerde bulayým.

Yürek yangýn yeri, çöle dönmüþüm.
Vefasýz dostlardan, dersim almýþým.
Riyakâr kullarý, kökten silmiþim.
Onlar yüzünden viran, köþküm sarayým.

Sýzlanmak nafile, çarede bitti.
O güzel hanemde, baykuþlar öttü.
Dost dediklerim, baðrýmý yaktý.
Gelsin ecel artýk, bende gideyim.


Muhlis sünbülcü.
Sosyal Medyada Paylaşın: