QOCALDIM

Bəd gələn zəmanə, insafsýz fələk
Verdi illərimi yelə, qocaldým.
Taleyin rəftarý, bəxtin küskünü
Döndərdi yaþýmý selə, qocaldým.

Gözəllər vəsfini nəzmə çəkərdim,
Eþqin baðçasýnda güllər əkərdim,
Ən yaxþý sözümü þerə bükərdim,
Həsrətəm bir þirin dilə, qocaldým.

Nə qədər yazsam da çaðlamýr təbim,
Örtülüb kitabým, baðlý məktəbim.
Cavanlar deyir ki, köhnəlib dəbim,
Bu iþləri bilə-bilə qocaldým.

Əflatunam, yaþým daha o deyil,
Ýndi tənhalýða salmýþam meyil.
Ahýllýq dövrünə olmuþam qayil,
Bu günümə gülə-gülə qocaldým.
Sosyal Medyada Paylaşın: