Sevdiklerim Uçuyor
Kardan kapanmýþ gibi bize yolu açýyor
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor
Bir gizli el sallayýp muhteþem nur saçýyor
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor.
Sen öðrenci ben asker Erzurum’da buluþtuk
Gün hatýrlamýyorum bir kahveye doluþtuk
El ele tutuþarak hasretle çok konuþtuk
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor.
Volkan misali kazan kaynar iken özümde
Kirpiklerden aþaðý akýyor bak yüzümde
Tüm þakacý tavrýnla hep hayalin gözümde
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor.
Karaçay mercin taþkýn meradaki sallarý
Hoplayarak geçerdik köydeki aðýllarý
Birer birer canlandý tüm çocukluk yýllarý
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor.
Ervahla þu eþbahýn yansýr kalplere akti
Çabuk harcadýn bitti ömür denen o nakti
Bu kadar erken miydi sorgusuz veda vakti?
Gerçek âleme tek tek sevdiklerim uçuyor.
25.11.2018
Ahmet Çelik
Saat:20.24
NOT: Bu þiir deðerli dostum köylüm çocukluk arkadaþým BEDÝRHAN YILDIRIM’IN vefat ettiði gün anýsýna yazýlmýþtýr. RABBÝM KABRÝNÝ NUR MEKANINI CENNET EYLESÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.