MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
NİHAYET İNSANIZ
Sabri Koca
NİHAYET İNSANIZ
Kusur buldun gözüm ile kaþýma,
Tavrýný görünce yýkýldý özüm.
Kýþ gelmeden karlar yaðdý baþýma,
Dereler misali çaðladý gözüm.
Kusursuz deðiliz, insanýz elbet,
Herkes uzaklaþtý, görmedim kurbet,
Neresi sýlaydý, neresi gurbet?
Terki diyar mýdýr sanki tek çözüm?
Ýçimdeki tufan dinmek bilmiyor,
Gönül kuþu uçtu, geri gelmiyor,
Zemheri ayýnda sular donmuyor,
Havadayken dondu sesim ve sözüm.
Daha önceleri bir bakar kördüm,
Geçmiþi kapattým, defteri dürdüm,
Ýnkar edemem ki çok yardým gördüm,
Medet dilemeye kalmadý yüzüm.
Herkesin derdi var, kuluz nihayet,
Yine de halimden etmem þikayet,
Az kaldý yolumuz, gayret ha gayret!
Fark etmiyor artýk yokuþum, düzüm.
Çilene katlandým, etmedim isyan,
Ýçimde kaynýyor, sönmedi volkan,
Yangýn geçti sanma, tutuþur her an,
Küllerin altýnda gizlenen közüm.
Sabri Koca
*kurbet: yakýnlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
EVLAT ACISI
BULUTLAR
MERHAMET
YORGUNUM
VEDA ZAMANI
HASTA ÇOCUK
ADALET ÖLDÜ
TEVAZU BİRAZ
AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA
BÜLBÜLÜN GÖZYAŞI