MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

NİHAYET İNSANIZ
Sabri Koca

NİHAYET İNSANIZ






Kusur buldun gözüm ile kaþýma,
Tavrýný görünce yýkýldý özüm.
Kýþ gelmeden karlar yaðdý baþýma,
Dereler misali çaðladý gözüm.


Kusursuz deðiliz, insanýz elbet,
Herkes uzaklaþtý, görmedim kurbet,
Neresi sýlaydý, neresi gurbet?
Terki diyar mýdýr sanki tek çözüm?


Ýçimdeki tufan dinmek bilmiyor,
Gönül kuþu uçtu, geri gelmiyor,
Zemheri ayýnda sular donmuyor,
Havadayken dondu sesim ve sözüm.


Daha önceleri bir bakar kördüm,
Geçmiþi kapattým, defteri dürdüm,
Ýnkar edemem ki çok yardým gördüm,
Medet dilemeye kalmadý yüzüm.


Herkesin derdi var, kuluz nihayet,
Yine de halimden etmem þikayet,
Az kaldý yolumuz, gayret ha gayret!
Fark etmiyor artýk yokuþum, düzüm.


Çilene katlandým, etmedim isyan,
Ýçimde kaynýyor, sönmedi volkan,
Yangýn geçti sanma, tutuþur her an,
Küllerin altýnda gizlenen közüm.



Sabri Koca


*kurbet: yakýnlýk




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.