Kendim

Bir tutam yol kaldý.
Yolun baþý da bir tutamdý.
Bir sýkýmlýk caným kaldý.
Doðduðumda da caným bir sýkýmlýktý.
Þimdi her yolun sonu baþa çýkýyor.

Her yokuþ aþaðý yürüdüðümde,
bir yokuþ daha çýkýyor karþýma.

Her baþlangýcýn sonu , baþlangýç.
Hiç bir yol sonuç vermiyor.
Hiçbir yolun sonu gelmiyor.

Kendimi öldürüyorum kimse bilmezken.
Kendimin tutuyorum yakasýndan,
Kendimi silkeliyorum,
Kendimi itiyorum, cimcikliyorum.
Paramparça olmuþ her yaným.
Kendimi yitiriyorum, kendimi buluyorum.
Yine çýkmaz sokaklarda kaldý benliðim.
Kendimi atýyorum ortaya.
Kendimi bulmak adýna uðraþlar arýyorum.
Kendimi bilmek adýna ne yapýyorum?

Boðazým düðüm düðüm.
Kendimi anýyorum.
Defalarca ölmüþ ruhum.
Baðýrýyorum, çaðýrýyorum...
Artýk iyileþemeyecek kadar güçsüzüm...

Çabalarým sonuç vermemekten yýlmýþlar.
Çabalarým; mutsuz, umutsuz.
Umutlarým; unutkan.
Yine en çok kendine unutkan,
Yine en çok kendini öldürür umutlarým.

Bir parça umuduma bin sevgi ekerdim önceden.
Bir umut beni bin kere ayakta tutardý.
Þimdi umutlarýmýn bacaklarýný kesmiþler,
Elleri baðlý, bir gözü kör,
Bana bakýyor umutlarým.
Umutlarým, geceden nankör.

Bilmez ki ayaklarý var, uyuþmuþ...
Kalksa ayaða umutlarým,
Dikilse yine ömrümün karþýsýnda.
Bilse ki umutlarým bir gözünü bantlamýþ dünya.
Þimdi býraksa yakasýný dünya , umutlarýmýn...
Bir gözü kör deðil aslýnda onun.
Bilse ki ellerini baðlayan kendisi,
Unutmuþ ellerini kullanmasýný...

Þimdi kalksa ayaða umutlarým.
Her tükeniþe meydan okusa.
Her bitiþe meydan okusa,
Ve her baþlangýca meydan okusa umutlarým.

Þimdi tutsa elimden umutlarým,
Okþasa yanaðýmý,
Þimdi sevse beni yeniden umutlarým,
Kendimi kendine getirse...
Sosyal Medyada Paylaşın: