Kadın
Anamýn ak sütüsün gündüzüm de gecemde.
Varlýðým seninledir bana ýþýksýn kadýn.
Gözlerinin ýþýðý yücelerden yücem de.
Mavinin mavisine belli aþýksýn kadýn.
Dolu dolu adýný adýndan almýþ yurdum.
Yalnýzlýk çukurunda hayallerini kurdum.
Þefkatte üstüne yok, çiçek gibi seversin.
Alnýnýn yazýsý mý, bunca emek ve çaba.
Eserini koklayýp, rayihayý översin.
Bir servet baðýþlayýp, yazmazsýn hiç hesaba.
Bugüne bu sevdaya, erdiysem emeðin var.
Þu dünyaya bir þeyler verdiysem emeðin var.
Kaç bin notasýn bilmem türkü türkü yadýmda.
Katar katar yüreðin soluk soluða atar.
Tam dokuz ay, on günün emeði var adýmda.
Güneþ seninle doðar, yine seninle batar.
Göðün en berrak hali, senden alýr rengini.
Yorulup, usanmazsýn bozmazsýn ahengini.
Nafile beklediðin sevgine sevgi eyvah!
Yoluna can koyduðun anlayamaz halini.
Alamazsýn bir türlü övgüne övgü eyvah!
Yine de uzatýrsýn zor günümde elini.
Haydi sesini çýkar, gör de þu gözüme gör!
Ama’ya taþ çýkartýr bakýp da görmeyen kör.
Seni anlatabilmek öyle zor ki kadýným.
Analýk sizde erdem, eþ olmak muradýnýz.
Ýçinizde öyle bir, ateþ var ki kadýným.
Tükettik ömrünüzü çünkü "kadýn" adýnýz.
Þiddet emaresiyle, uzanan el kýrýlsýn.
Üstüne inkar edip, kývýran bel kýrýlsýn.
Mehmet Fikret ÜNALAN
27 Kasým 2018 Saat 02.30
Güzelçamlý/Kuþadasý/Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.