Şiirin Suvarisi

Þiirin süvarisi,
Bindi atýna
Ve mahmuzladý mýsralara.
Aþký;
Ýlahi aþký anlatmak istedi.
Anlatsa,
Dað taþ aðlardý,
Kuzular, kuþlar aðlardý
Ýnsan,
Ýnsan aðlardý susmadan.
Sustu süvari,
Anlatamadý...

Sürdü atýný
Bir baþka yere.
Bir inkilabý anlatacaktý,
Aðlardý yüreði.
Kanardý yarasý.
Ýnkilap deðil, darbe diyesi geldi.
Gözleri doldu,
Neylemeli?
"Nereye gider bu þiir" Dedi.
Vicdan yaptý, vicdaný yoklara.
Sustu süvari,
Anlatamadý...

Sürdü baþka tarafa.
Ýyi biniyordu ama;
Çok yol alacaktý daha.
Ecdada borcu vardý,
Kanla sulanmýþ topraklara daldý gözleri.
Dumlupýnar’ý, Ýnönü’yü,
Çanakkale’yi serdi gözlerine
Seddülbahir diyesi geldi
Boyadý Fransýz’ý, Ýngiliz’i,
Aferin dedi "Hamilton"a)
Sustu süvari,
Anlatamadý...

Denizlere,
Balýkçýlara,
Avare kuþlara yazdý,
Yazamadý.
Denizler dolduruldu,
Balýklar yoktu.
Kuþlar öldü.
Kýyýdan, kýyýdan sürdü atý,
Fikrin korkusuz, ölümsüz olduðu
Yerleri aradý, bulamadý.
Sustu suvari,
Anlatamadý...

Kul Fikret koydu mahlasýný
Sevdi þairler bu adý,
Biz yolu bilmiyoruz,
Rüzgar kavuþturur bizi diye,
Seslendi atýna.
Bir kadýn fethetti yüreðini.
Güz günü, bahara büründü.
Papatya olacaktý, gelincik olacaktý,
Þiirler.
Yutkundu, kalem büyük geliyordu eline.
Sustu süvari,
Anlatamadý...

Vardý bir deniz ülkesine,
Doyurdu atýnýn karnýný.
Sana giden yoldayým,
Dedi sevdasýna.
Gülümsedi herkes,
Alkýþ tuttular mutluluk þiirlerine.
Kadýnsan,
Hele seviyorsan sana giden yol,
Övgüdür dedi.
Kederlerden uzak,
Yazdý, bir daha yazdý.
Sürdü atýný,çözüldü dili.

Mehmet Fikret ÜNALAN
19 Kasým 2018 Saat 22.05
Güzelçamlý/Kuþadasý/Aydýn

Sosyal Medyada Paylaşın: