ÖLÜME DOÐRU
Gidiyorum anne sakýn üzülme,
Aðlayýp ta bir köþeye büzülme.
Azrail gelip de alýr canýmý,
Uðrunuza akýttým bütün kanýmý.
Korkuyorum fakat ölümden deðil,
Feda ettim canýmý elimde deðil.
Uzat ellerini, aðzýma su akýt eðil,
Ölüyorum anne aðlama sakýn.
Üzmeyin kardeþlerin tatlý canýný,
Boþ geçirmesinler sakýn hiç bir anýný.
Ansýnlar bir kere benim yadýmý,
Ölüyorum anne aðlama sakýn.
Eskiden surat asýp küserdin
Belki de içinden küfür ederdin
Fakat yine de sabýr ederdin,
Ölüyorum anne aðlama sakýn.
Üzülme anne karalarý baðlama,
Ölüyorum diye sakýn aðlama.
Þu aðlayan yüreðimi daðlama
Ölüyorum diye aðlama sakýn.
Son dakikam geldi hissettim bunu,
Alýn hatýra olarak saklayýn þunu.
Unutmayýn emi öldüðüm günü,
Ölüyorum diye aðlama sakýn.
Ben ölünce dualarým okunsun
Kýrkýmýn mevlüdün de þerbet içilsin.
Resmim alýp elinize bakýlsýn,
Ölüyoru m diye aðlama sakýn.
Seneler geçiyor, unuttun gittin
Artýk benim yasým tamamen bitti.
Halbuki vücudum kemikle etti
Aðladýðýn günler hep gelip geçti
YAZIMIZ BÖYLEYMÝÞ, KADER NE YAPSIN?
AKLINA GELEN BÝR KERE ANSIN
ÝLK HATIRAM TAMAMEN YANSIN,
MEZARDAN KALKIP DA GELEMEM ANNE!
SUZAN ÇELÝK.20-8-1965 SAAT:12.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.