GURBET
Adýný gönlüme mürekkeple yazdým.
Silinecek harfler kahrolsun!
Bir aþýðýn elinde, týnýlattýðý sazdým.
Çaldýðýný duymayan kulak kahrolsun!
Yollara koyuldum, geçtim yüce daðlarý.
Adýný çaðýrdým, süzerken ýrmaklarý.
Bir ana hazýrlarken bebeðine kundaklarý,
Neleri hissetmiþse, onlarý hissettim.
Günleri, haftalarý, aylarý dizdim.
Ardý ardýna onlarca þiirler düzdüm.
Beni böyle görenlere göre belki þerefsizdim,
Þerefim sensin ve evet ben bir þerefsizdim!
Ben her vasfa sahip olan bir vasýfsýzým.
Keþke tenine deðebilen, kolyen olsaydým.
Bazý duygularda haklýsýn, harbi katýksýzým.
Keþke saçlarýna deðebilen, tokan olsaydým.
Ne Bolu’lar, ne Bayburt’lar, ne Ankara’lar görsem de,
Adana’sýndan tut, Ordu’suna dek gitsem de,
Memleketin her yerini karýþ karýþ gezsem de,
Memleketim sensin, sensiz gurbetteyim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.