Kara Toprak Var…
Sonu var bu yaþamýn dostlar sonu var
Akan derenin, esen rüzgârýn…
Yeþeren yapraðýn, açan gülün,
Gönül bahçemde öten bülbülün…
Beyazlar içinden çýkan karagülün,
Aþkýndan divane olup yanan kulun…
Her þeyin sonu var, doðan günün,
Hayatta en çok deðer verdiðin varlýðýn…
Uðrunda canýný verdiðin vatanýn,
Sultan Süleyman’a kalan saltanatýn…
Þanýn þöhretin, saðlýðýn ve gençliðin,
Hatta ve hatta baþýný döndüren kâinatýn…
Ýþte dostlarým benimde sonum var,
Gideceðim yer var, mekâným var, vataným var.
Bekleyenim var dostlarým, bekleyenim var,
Kara toprak var, kabir böcekleri var…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.