Dalıp Gidiyorum Bazen

Dalýp gidiyorum bazen
Bir vapur güvertesinde yol alýrken
Ekmek attýðým martýlarýn ardýndan;
Su gözlerimi çekiyor
Gözlerim bedenimi
Ansýzýn tutunuyorum korkuluða
Ardýmdan uzanan ellerde avunuyor baþým.

Dalýp gidiyorum bazen
Kýz kulesinden Ýstanbul’u seyrederken
Selam verdiðim gemilerin ardýndan;
Martýlar aklýmý çeliyor
Kollarým bedenimi
Apansýz kanatlanýyorum sonsuzluða
Koltuktan düþüyor yastýðýný kaybeden baþým.
Üsküdar 20 Mayýs 2004
Ensar Cevval


Sosyal Medyada Paylaşın:

ensarcevval Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ah Tamara! .. İki Mavi arasında Adın Geçince... Hoşgeldin Birtanem Yağmur sonrası Gökyüzü Dalıp Gidiyorum Bazen Adı Aşk mı acaba? Bozkırda susamak İstanbulda Ramazan Kadın