Çocukluğumun Düşleri

Acýsýyla tatlýsýyla bir hayat geçiyor,
Uzaktan baktýðým geçmiþin izidir.
Tutsaydým demek dilekten öte deðil,
Sanrýlardan ötesini de yapamýyorum.

Kapýlar kapalý, perdeler aralanmýyor,
Sokaklar küskün, þehir matemini yaþýyor.
Yazgýsýný deðiþtiremiyorum zamanýn,
Savunmalar anlamsýz, yaþanacaksa an yaþanýyor.

Ayný hava ayný nefesti bendeki de,
Zirvelerden düþtüm, çakýldým yer yüzüne.
Tutun beni tutun kurtarýn zamanýn zehrinden.
Yaþanmýþ günlerimi bana geri verin.

Yaþanacak ne var bilmiyorum gelecekte.
Ýsterdim ki hep kalaydým çocuklukta,
Düþlemek ne güzeldi yarýnlarý dünde,
Çocukluðumun düþleri þimdi nerede?

Hayal etmek çocukluk’ta güzelmiþ.
Güzel olana belki eriþmemek gerekmiþ.
Sevmek mi bu günleri bilemedim,
Yaþanacakmýþ bu günler engelleyemedim.

Sosyal Medyada Paylaşın: