Ýçimde koptu tufan, kýrýldý ince dallar, Suya gömülüp gitti ufak tekneler, sallar, Herkes can telaþýnda, el uzatmaz ki kullar, Tamamen þansa kaldý geri dönüþlerimiz.
Fazla dayanamadým bu aþkýn zahmetine, Çaresizlik içinde sýðýndým rahmetine, Ne adaklar adadým, mutluluk niyetine, Sýka, sýka kýrýldý sonunda diþlerimiz.
Mutluluðu aradýk, bir þeyden sakýnmadan, Ecel yakýndan geçti, bize hiç dokunmadan, Ölüp, ölüp dirildik, salâmýz okunmadan, Yükselmekten daha zor, yere iniþlerimiz.
Nihayet rüzgâr dindi, geride kaldý acý, Açýlan elleriyle üç, beþ yaþlý duacý, Ensemizde hissettik ölüm denen kýrbacý, Bayram sevinci oldu eve geliþlerimiz.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.