he-ce-le-ye-rek söylüyorum adýný he-ce-le-ye-rek bakýnýyorum her yere yoksun...
ve he-ce-le-ye-rek kendime geliyorum tavan arasýnda kitlenmiþ sandýklarýn hiç açýlmayan sýrlarý var hiç öpmediðim avuç içlerinde
iste
sen iste yeter ki sana anlatabilirim bunu yapabilirim ve þimdi þu anda þu salisede bunu yapmak için gerekliydin sen...
yüreðinden önce gözlerin öðrenmiþti rengimi ve sonra bedenin ki sýrtýnda bir yerlerde rengi maviye kesik yürek izim bir düþ bozumu gerdanýnda öylece usulca
bilirdim.
bir kenti durduk yerde terk edemezdin evet evet bir kenti dedim ve ben kendimden bile henüz bahsetmedim yokluðunda bile o kadar çoksun ki bende/bu bedende yokluðunda martýlara atýlmýþ denizin yüreðinde seken taþlar çarpýyor göðsüme ve iþte ben bu yüzden hiç hedefim olmadan sana geliyorum yüreðindeki/yüreðimdeki mavi izden kapýlardan/yollardan/denizin tam ortasýndan sana diyorum/
sana
diþ aramda maydanoz kýrýntýsý yok ve geçti aðzýmdaki keskin soðan kokusu yeter çevirme baþýný sakin ol lütfen sakin ol ollll ! sadece ol kapat gözlerini ve öp beni ciðerlerime dokunsun nefesin sarmaþýk gibi sar beni aklýmda geçmiþ, senli günlerimden hatýralar var
beraber gülüyorduk ya hani hani bir gün çok kýzmýþtým sana mýzýkçýlýk yapmýþtýn offf bilmem hangi gündü sorma yüreðime düþüyor iþte
an/sýzýn zaman/sýzýn
neyse neyse ne özledim seni tamam mý özledim dedim tamam mý? açýk/saçýk özledim..
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.