Bakanlar;Üç on beþ de durmuþ bir saat görür Bilmezler ki yelkovan gölgemden hýzlý yürür Beli ince fincanda Gri dumanlý hasret Þiir tadý bir yanda Sýðmaz zamana vuslat
Hayal et: Bir sahilde gölgen gölgeye durmuþ Bütün silahlar susmuþ pusuyu barýþ kurmuþ Güneþ nanik yaparken Korkuluk firar etmiþ Yýldýz suya yaðarken Bulut seni tüketmiþ…
Bilmem kaç kere geçtin o Konak meydanýndan Anladýn mý halimi pejmürde efkarýmdan Zavallý saat ve ben Ýki serseri gibi Eylemde böyle erken Yalnýzlýðýn sahibi…
Saat günde iki kez söylese de doðruyu Ben yüz defa haykýrdým içimde ki sevgiyi Yokluðun yelkovan da Akrebinde hasretin Ýkimiz o meydanda Bekçisiyiz vuslatýn
O konak meydanýnda o saat kulesinde Ýnfaz oldu yokluðun bir þiir dizesinde Yapayalnýz kimsesiz Konuk oldum göklere Seni sevdim çýkarsýz Mendil açtým yerlere Ve bütün saatlerden seni dileniyorum…
TOYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.