Azat

Baþýboþ, avare zamanlara saldým seni bugün.
Peþin sýra baktým sonra…

Seni azat ettim bugün, ilk kez.
Yüreðimin kapýlarýný açtým da,
Kanatlanýverdin hemencik,
Telaþsýz ve ürkek.
Ardýna bakmýyordun.
Bilsen…
Ne çok yakýþmýþtý özgürlük sana.

Gittim, oturdum.
Deniz kýyýsýnda, o en çok sevdiðim yere.
Karþýda Kilitbahir’im.
Nazlý, güzel bir gelin gibi duraðandý.
Kapatmýþtý kalenin kapýlarýný,
Kusursuz inzivadaydý.

Deniz griydi bugün.
Þaþýrdým önce.
Sonra boþ verdim.
Sýrlarý hep ben çözecek deðildim ya!
Alçak uçuþ yapýyordu bir kuþ sürüsü,
Garip griliðin üzerinde.
En önde sen gidiyordun.
Takýldým ben de peþlerine.

Çatýlardan yaðmayan yaðmurun damlalarý süzülüyordu.
Güneþli havaya inat,
Ben döküyordum bulutlarý üzerine.
Çünkü…
Yaðmurda ýslanman, hoþuma gidiyordu.
Birazdan..
Üþüyecektin, biliyordum.
Titrek bedenini yüreðimde ýsýtmak için, bana dönecektin.
Bekliyordum…

Hoþ geldin!
Sosyal Medyada Paylaşın: