Öğretmen Zirve Yolunda

Biz sevdayý, yüreðimize eklemeyi deðil;
Yüreðimizi sevda pýnarý yapmayý yeðledik.
Körelmiþ beyinleri,sirkeyle saklamayý deðil;
Uygarlýðýn zirvesini kapmayý yeðledik.

Çakmak çakmak gözler aydýnlattý yolumuzu.
Yürüdük aydýnlýk yarýnlara hasretle.
Esaret tepeledik yolda nefretle,
Cehalet erittik ayaklarýmýzýn altýnda...

Bazýsý ulaþtý amacýna körpe dimaðlarýn,
Bazýsý yanlýþ yollarý seçti.
Bazýsý týrmandý týrnaklarýyla zirveye...
Onlarla birlikte yolumuz, zirve yolundan geçti…

Bir elimizde,
Cumhuriyet fidanlarýnýn tohumu;
Bir elimizde,
Çaðdaþ uygarlýðýn eðitim güneþi…
Yarýnlara attýk tohumlarýmýzý bir elimizden,
Bir elimizde ýþýk;
Sevda suyu verdik gönlümüzden…

Sevda suyu çamur oldu,
Aktý bazen kör kuyulara...
Hamur oldu bazen.,
Açlara aþ oldu.
Karanlýða çakmak,
Zalimlere tokmak oldu...
Irgat sofralarýna ekmek oldu.

Bilime ýrgatlýk ederek
Diktik baþýmýzý ufuklara…
Sonsuzluðun son noktasýný
Hedef bilerek yaþadýk.
Aydýnlýðý hedef gösterip
Umut baðladýk körpe dimaðlara...
Yarýnlar sizindir dedik.
Taþýyýn bizi aydýnlýk yarýnlara…
Sosyal Medyada Paylaşın: