YİNE ÖĞRETMEN OLURDUM

Arkadaþ! Ben öðretmenim,
Kurak vadilerde,
Suya hasret kalan gönülleri,
Tek tek sularým, býkmadan,
Çile çeker, emek veririm,
Umutsuz bulutlarý þaha kaldýrýrým,
Rüzgâr olur eserim,
Derinden derinden…
Çiçek olur, açarým sýnýfýmda,
Kokum minik yavrularý sarar,
Onlar gülümsedikçe ben açarým,
Ben açtýkça onlar gülümser…
Arkadaþ! Ben öðretmenim!
Taþarým sokaklara, caddelere,
Okul edinirim,
Ulaþtýðým her mekâný,
Beni hasretle bekleyen,
Umut yüklü öðrencilerime,
Ev bark olurum,
Mektep olurum, okul olurum,
Kitap olurum, ilaç olurum,
Nefes olurum, can olurum…
Sokakta kalmýþ yuvasýz kuþlar için
Durmadan kanat çýrparým.
Sevgili öðretmenim!
Çamurlu yollarda kalan minik yavrular,
Elinden tutmaný bekliyor,
Varoþlarda tehlikenin aðýna düþenler,
Senin merhamet yüklü kalbini bekliyor,
Gözyaþýný arkadaþ edinen her canlý,
Umutla senin þefkatini bekliyor...
Fedakâr öðretmenim!
Senin eserlerin, adalet terazisini tutacak,
Senin eserlerin, ameliyat yapacak,
Senin eserlerin, uzayýn karanlýklarýný aydýnlatacak,
Senin eserlerin, toplumun kanadý olup
Mutluluklara uçuracak…
Senin eserlerin, güneþ olacak,
Ay olacak, yýldýz olacak…
Karanlýklar, cehalet,
Arkasýna bakmadan kaçacak…
Senin tohumlarýn yeþerecek,
Bataklýklarý gül bahçesine çevirecek,
Senin iman yüklü yüreðin,
Toplumun nefesi olacak…
Sevgili öðretmenim unutma!
Sen! Peygamber mesleðini icra ediyorsun,
Omuzlarýnda kutsal emaneti taþýyorsun.
Sen! Ashâb-ý Suffe’den bir fertsin,
Sen! Mus’ab b. Ümeyr’sin,
Sen, þehit öðretmen,
Yusuf’sun, Aybüke’sin, Necmettin’sin,
Sen! Bir canlýyý kurtarmak için
Canýný feda edersin…
Sevgili öðretmenim!
Biliyorum, yolun uzun ve çileli
Kötülükler aðzýný açmýþ, seni bekliyor,
Sen korkmadan yürü yolundan,
Mutluluklar gelecektir arkandan…
Sevgili öðretmenim!
Size hep þu soruyu sorarlar;
Yeniden doðsan ne olmak isterdin?
Öðretmen olmak isterdim…
Bin kere, milyon kere doðsam!
Yine öðretmen olmak isterdim.
Ben öðretmen olarak doðdum,
Öðretmen olarak öleceðim,
Mezarýmýn baþýna eserlerimi dikeceðim…
28.10.2018
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: