ELLER ÖĞÜNSÜN
Belcegiz denilen benim köyümde
Sen sus sevdicegim eller öðünsün
Ýlkbahar gelirken çiðdem ayýnda
Ak gerdan üstünde güller öðünsün
Þakýdý bülbülüm dalýma bindi
Ne aðýr yükü var kollarým dindi
Hurimidir nedir göktenmi indi
Saçýný okþayan yeller öðünsün
Tek bakýþta beni aldý götürdü
Sol yana ince bir diken batýrdý
Bir gülüþü koca ömre yetirdi
Mevsimler öðünsün yýllar öðünsün
Gönüllerde açan sevda gülüydü
Kuþlarýn konduðu Selvi dalýydý
Boz daðýn üstünde keklik yoluydu
Yüzüne yakýþan þallar öðünsün
Bir sürme çektimi kalem kaþýna
Nasýlda benzerdi huma kuþuna
Zulüflee döküldümüþ beyaz döþüne
Sarýlýp ta yatan kullar öðünsün
Sen gidince boynum büküldü birden
Yürek dediðim þey söküldü birden
Aklýma gelince döküldü birden
Þarkýlar öðünsün teller öðünsün
Elleri cebinde dolana gayrý
Duyurduk selamý alana gayrý
Kapýmýz açýktýr gelene gayrý
Haruni sevinsin kollar öðünsün
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.