Güneþ minderi sermiþ, Kapýsýnýn önüne oturmuþ,Emine Nine. Beyaz örtüsü baþýnda. Hayat yolu dediðimiz, Hayatýn tüm çizgileri, Yol yol yüzünde. Çukuruna gömülmek ister gibi, Küçülmüþ gözleri, Yine de enerjisini kaybetmemiþ. Hayat pýrýltýsý içinde, Gülümsüyor hayata. Etraftan gelen seslere, Dikilmiþ kulaklarý. Bir o yana, bir bu yana, Çeviriyor beyaz örtülü baþýný. Önünden geçen birkaç kiþinin selamýna, Cevap veriyor,diþsiz aðzýyla, Çökmüþ yanaklarýyla. Oturuyor, oturuyor. Güneþ minderi sýmsýcak ýsýtýyor, Onu, yüreðini. Neden sonra Güneþ onu, Bugünlük terk edince, Kalkýp evine giriyor Emine Nine. “Ömürden bir gün daha geçti.” Diye söylenerek. Bilgin ÞENGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kumsal_3535 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.