Gözlerinin Sağnağına
Uzun soluklar
Ah ile
Kýsa soluklar
Vah ile
Gözlerini yuman bir gece...
Koynuna aldýðý bir soluk aþk
Ve taþ yastýðýna koyduðu baþý ile ,
Sonu olmayan düþüncelerin ,
Varýlamayan yollarýn baþýndaydý henüz.
Ne umarsýz saatlerin geliþi,
Ne zamansýz çalan kapýnýn tok sesi,
Bir vakit var zihninde,
Sanki terkediliþin ertesi .
Çað yangýnlarýnda yitik bir yuva ,
Zor günlerin gebe kaldýðý bir ovada,
Ellerini ýsýtýp bir sobada,
Tutundu gözlerindeki saðnaða.
Sýðmadý koca bedene yürek çýrpýnýþý,
Uçuverdi zalimin kafesine ,
Sonra da daldý serin sulara,
Sular karýþtý ,gözlerindeki saðnaða...
“Bir gün “diye baþlarken cümlesine dilim ,
Göl kýyýsýndaki sessizliðe bürünürdü.
Sonra benim nazlý caným,
“Sonra “der ; ve martýlarýn ýslýk sesine karýþýrdý þarkýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.